Ανακαλύψτε τα Καλά Νερά και το Πήλιο
Το Hotel Rodia βρίσκεται ακριβώς στην είσοδο των Καλά Νερά και είναι ιδανική τοποθεσία για να εξερευνήσετε το Πήλιο.
Καλά Νερά
Τα Καλά Νερά είναι μια πολύ καλά οργανωμένη περιοχή, με εξ’ ίσου καλή τουριστική υποδομή, και πολλές εναλλακτικές προτάσεις, εκδηλώσεις και δραστηριότητες για όλα τα γούστα! Επί πλέον, λόγω της θέσης τους προσφέρονται για εκδρομές σε όλο το Πήλιο ακόμα και αν δε διαθέτετε μεταφορικό μέσο, καθώς τα δρομολόγια των λεωφορείων intercity στη Μαγνησία, είναι πυκνά και προς όλους τους προορισμούς.
Από την άνοιξη έως το φθινόπωρο οργανώνονται εκδρομές από τα τοπικά τουριστικά γραφεία απ’ όπου μπορείτε ακόμα να νοικιάσετε αυτοκίνητα, μοτοποδήλατα ή και ποδήλατα.
Η παραλία των Καλών Νερών έχει βραυευτεί με “Γαλάζια Σημαία”
Οργανώνονται επίσης κρουαζιέρες στον Παγασητικό κόλπο και τις Σποράδες.
Μην παραλέιψετε τέλος τη διαδρομή Άνω Λεχώνια-Μηλιές και Μηλιές -Άνω Λεχώνια, με το «Μουτζούρη», το τρενάκι του Πηλίου …
Ανακαλύψτε το Πήλιο
Προορισμοί
Η Μακρινίτσα είναι ένα όμορφο και όμορφο χωριό με περίπου 500 κατοίκους, το οποίο είναι κολλημένο σε ένα βράχο ύψους 900 μέτρων. Ένας δρόμος μήκους περίπου 15 χιλιομέτρων οδηγεί από τον κεντρικό δρόμο στη Μακρινίτσα. Έχετε υπέροχη θέα στον κόλπο του Βόλου. Κάντε μια βόλτα στα ρομαντικά, απόκρημνα σοκάκια της. Αλλά: προσπαθήστε να αποφύγετε να έρθετε Κυριακή γιατί πρέπει να αφήσετε το αυτοκίνητό σας στην είσοδο του χωριού και επίσης οι Έλληνες αγαπούν να έρχονται εδώ. Υπέροχα, μεγαλοπρεπή πλατάνια, απότομα σοκάκια, όμορφα αναπαλαιωμένες βίλες και οι διάφορες βρύσες και εκκλησίες είναι χαρακτηριστικά για αυτό το αξέχαστο χωριό.
Zagora is with its 2600 habitants the biggest city in the Pilion mountains, with green surroundings, many springs and little lakes. It consists of four independent districts. The wealth of the 17. and 18. century was due to the silk culture and the products of the domestic industry like cloth, borders, twines and shawls. The Zagora – the products were shipped from Chorefto to the markets. The villages was also during the Ottoman rule a cultural centre and until today it owns one of the most important library of Greece.
Η Πορταριά βρίσκεται περίπου 13 χλμ. βορειοανατολικά από το Βόλο με περίπου 910 κατοίκους. Εδώ μπορείτε να βρείτε τα χαρακτηριστικά πηλιορείτικα σπίτια με τους δύο ορόφους, τους χοντρούς τοίχους και τα μικρά παράθυρα. Στον τρίτο όροφο συναντάτε το τυπικό επικαλυπτόμενο συνήθως ξύλινο περίγραμμα το οποίο είναι ως επί το πλείστον διακοσμημένο με στολίδια. Στη συνοικία ΚΟΥΚΟΥΡΑΒΑ υπάρχει ακόμα μια παλιά Διστέλα, ένα εργοστάσιο επεξεργασίας νερού για μάλλινα υλικά, χαλιά και άλλα προϊόντα υφαντουργίας. Μαρτυρεί την εποχή που η Πορταριά ήταν ακόμη σημαντικό κέντρο υφαντουργίας και βυρσοδεψίας. Η κεντρικά τοποθετημένη Πλατεία είναι κάτι παραπάνω από πρακτική για τη σιέστα το απόγευμα. Στο ιερό του Άγιου Βασίλη υπάρχουν θαυμάσια ανάγλυφα σχέδια, απόδειξη της ωραίας πελιοτικής τέχνης. Η μικρή εκκλησία της Παναγίας – Πορταρέας (Μητέρα του Θεού Πορταριά) δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Κλάους δείχνει ένα από τα υφαντικά υπολείμματα του μοναστηριού του έτους 1273 που έγινε η βάση της σημερινής Πορταριάς.
Ένα ορεινό χωριό με λίγες εκατοντάδες κατοίκους, κατάφυτο από κισσό, από το οποίο προέρχεται και το όνομά του. Χτίστηκε σε ύψος 500 μέτρων, μέσα σε ένα μεγάλο περιβάλλον από πλατάνια και καστανιές.
Ένα μικρό χωριό που βρίσκεται περίπου 25 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Βόλου και το κέντρο των χειμερινών σπορ στα βουνά του Πηλίου. Βρίσκεται σε ύψος περίπου 1200μ και περιβάλλεται από άλση οξιάς και δάση πλατάνου και ελάτης.
Τα χωριά αυτά ονομάζονται και ανθοχώρια, επειδή οι κάτοικοι που ζουν εκεί φυτεύουν και προσφέρουν προς πώληση γαρδένιες, ορτανσίες και καμέλιες. Τα χωριά που αριθμούν περίπου 2000 ψυχές είναι μερικά από τα τυπικά χωριά του Πηλίου. Στα Άνω Λεχώνια μπορείτε να θαυμάσετε μια έπαυλη από την οθωμανική εποχή, που είναι ο πύργος ζωής «Κοκοσλί».
Ακριβώς από τον κεντρικό δρόμο, ακριβώς πριν από την τουριστική κατοικημένη περιοχή και τη ντισκοτέκ «Water Lilly» υπάρχει μια υπέροχη παραλία η οποία λέγεται ότι είναι γεμάτη κόσμο την κύρια περίοδο. Αλλά ήδη το μπαρ στη γωνία με τον φιλικό μπάρμαν είναι διασκεδαστικό και επειδή το μέρος δεν απέχει πολύ από τον κεντρικό δρόμο αξίζει πάντα να κάνετε μια μικρή βόλτα εκεί.
Ένα πολύ ωραίο και μικρό ορεινό χωριό με πολλά αναπαλαιωμένα παλιά σπίτια οι κάτοικοι του οποίου μετακομίζουν είτε για τη συγκομιδή της ελιάς στους ελαιώνες τους είτε στην Κάτω Γατζέα το χειμώνα για να επιστρέψουν στις αρχές του καλοκαιριού.
Η γραφική παραλιακή πόλη με πλήθος παραδοσιακών μπαράκια γίνεται σιγά σιγά σημείο συνάντησης των λιγοστών παραθεριστών στην ακτή του Κόλπου. Εδώ θα βρείτε μερικές πολύ ωραίες παραλίες
Το μέρος αυτό βρίσκεται στην ακτή και νότια της Αφήσσου. Μπορείτε να φτάσετε εκεί είτε μέσω ενός αγροτικού δρόμου από την Άφησο περνώντας από την πλευρά του κάμπινγκ (τρελό!) είτε μέσω της Αφέτε. Η παραλία αξίζει τον λίγο ταλαιπωρημένο δρόμο μέχρι εκεί.
Ένα ειδυλλιακό χωριό στον ωκεανό. Πηγαίνετε εκεί μέσω του χωματόδρομου από την Αργαλαστή από τη δυτική πλευρά.
Αργαλαστή, μια μικρή πόλη στο δρόμο προς τα νότια των Πηλιορείτικων βουνών με περίπου 1600 κατοίκους. Το εύφορο οροπέδιο ήταν σημαντικό οικονομικό και πνευματικό κέντρο τον 15ο και 16ο αιώνα.
Ένα μικρό ψαροχώρι με φιλόξενους κόλπους και σκιερά δάση και οπωρώνες.
Αυτό το μικρό και όμορφο νησί βρίσκεται στα ανοιχτά της πόλης Milina. Εδώ μπορείτε να επισκεφθείτε το μοναστήρι Αγίων Σαράντα ή απλά να απολαύσετε τη γνήσια ησυχία και γαλήνη.
Γνωστή για τις ανέγγιχτες παραλίες της και τα πλούσια θαλασσινά και ψαροφαγικά πιάτα της.
Ένας δρόμος που στο τελευταίο τρίτο του δεν είναι ασφαλτοστρωμένος οδηγεί για περίπου 20 χιλιόμετρα από το Βόλο μέχρι την κεφαλή της χερσονήσου στο Τρίκερι. Ένα γοητευτικό περιβάλλον με πολύχρωμα σπίτια που σε αυτή την περιοχή πολύ συχνά φορούν τα χρώματα ροζ και κόκκινο. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας οι κάτοικοι έβγαζαν τα προς το ζην από τη ναυτιλία και είχαν το δικό τους εμπορικό στόλο. Επίσης εδώ μπορείτε να δείτε εκκλησίες του 16ου και 17ου αιώνα. Την περίοδο του Πάσχα δεν πρέπει να χάσετε τις γιορτές εδώ. Επίσης, κάποια από τα μεγάλα πλοία πηγαίνουν στη Σκιάθο και αλλού. Αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να τις ζητήσετε αναλυτικά στο λιμάνι του Βόλου όμως.
Ο Πλατανιάς βρίσκεται περίπου 50 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Βόλου και έχει μόνο 160 κατοίκους και όμορφες παραλίες. Από τον Μάιο μέχρι τον Ιούνιο μπορείτε να προμηθευτείτε εδώ τους πιο φρέσκους αστακούς και καραβίδες. Από εδώ μπορείτε επίσης να πάρετε αλιευτικό σκάφος για τη Σκιάθο, τη Σκόπελο ή την Αλόννησο.
Μια αξιοθαύμαστη αλλά όχι πολύ προσβάσιμη παραλία στην πλευρά του Αιγαίου
Ένας γραφικός καλοκαιρινός οικισμός, έχετε πάντα τη φρεσκάδα από την Αιγαία και πολύ ωραίες αμμώδεις παραλίες.
Μια εκτεταμένη, ρηχή αμμουδιά στην πλευρά της Αιγαίας.
Η Τσαγκάρδα είναι μια από τις πιο όμορφες περιοχές της Αιγιάλειας:
Η Τσαγκαράδα (593 κάτοικοι), βρίσκεται περίπου 60 χλμ. ανατολικά του Βόλου. Το χωριό αποτελείται από τέσσερα τμήματα (Αγία Παρασκευή, Αγιος Στέφανος, Αγίες Ταξιάρχες, Αγία Κυριακή) και έχει μήκος 6 χλμ. Βρίσκεται ανάμεσα σε καρυδιές, μηλιές και καστανιές και έχει μοναδική θέα προς την Αιγαία. Οι ωραίες και καθαρές αυλές στις οποίες μυρίζει γιασεμί και βασιλικός είναι χαρακτηριστικές για την εμφάνιση αυτού του χωριού. Ο ήχος από τις διάφορες βρύσες και πηγές και οι ανθισμένοι θάμνοι τριανταφυλλιάς συμπληρώνουν την εμφάνισή του. Το πάνω από 800 ετών πανάκι καθώς και οι περίπου 40 εκκλησίες και παρεκκλήσια δημιουργούν την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα αυτού του τόπου.
Βρίσκεται 2,5 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Τσαγκαράδας. Εδώ μπορείτε να επισκεφθείτε την εκκλησία της Πανηγυράς και το «κρυφό» σχολείο που είναι κρυμμένο στα βράχια.
Ένα πολύ σημαντικό χωριό στην εποχή των Πτομμάχων, εκτός από την Τσαγκαράδα. Ένα από τα λίγα που έχουν δική τους διοίκηση.
Αυτό το χωριό βρίσκεται ακριβώς στον ωκεανό περίπου 55 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από το Βόλο. Διαθέτει μια πολύ ωραία αμμουδιά. Ο παραλιακός πεζόδρομος είναι σκιερός εξαιτίας των πολλών δέντρων του. Αξίζει να δείτε την εκκλησία του Αγίου Νικολάου της οποίας η τελευταία αναπαλαίωση χρονολογείται από το 1600. Στην περιοχή της Μιντέλας, περίπου 1,5 ώρα με πλοίο από εδώ, υπάρχουν οι θαλάσσιες σπηλιές όπου όχι πολύ μακριά σβήστηκε ο στόλος του Ξέρξη.
Ένα λίγο απομακρυσμένο χωριό στη μέση των δασών καστανιάς και των ελαιώνων.
Η Πλατεία (η κεντρική πλατεία) στη Βίτσα ανήκει στους θησαυρούς του Πηλίου. κάτω από γιγάντιους πλάτανους ο περιηγητής βρίσκει γαλήνη και χαλάρωση. Σε συνδυασμό με την απόλαυση του κρασιού που παράγεται εδώ το μέρος αυτό μοιάζει να είναι ένας τόπος διαλογισμού. Επίσης, η Visitsa είναι γνωστή για τις με αγάπη αναπαλαιωμένες βίλες της.
Σε αυτό το ειδυλλιακό ορεινό χωριό μπορείτε να φτάσετε από σχεδόν οποιαδήποτε διασταύρωση μετά τα Καλά Νερά ερχόμενοι από την Άφησσο οδηγώντας μέσα από τα βουνά. Ειδικά η ωραία Πλατιά στην πλαγιά με θέα στον ωκεανό, το μουσείο με ένα ενδιαφέρον απόσπασμα της ιστορίας της περιοχής του Πηλίου, αλλά και το πραγματικά με αγάπη διαμορφωμένο χωριό κάνουν μια περιήγηση εκεί να αξίζει τον κόπο.
Το πρώην ψαροχώρι στις ακτές της Αιγαιας επωφελείται επίσης από τον συνεχιζόμενο τουρισμό, αν και ο αρχικός χαρακτήρας διατηρήθηκε όσο το δυνατόν περισσότερο. Πλέον υπάρχουν εκεί πολλά ζεστά εστιατόρια και μπαρ, το φαγητό είναι εξαιρετικό και οι άνθρωποι νοιάζονται πραγματικά για τους παραθεριστές – και επειδή δεν υπάρχει ακόμη τουριστική συμφόρηση, οπότε η προσφορά ξεπερνά σαφώς τη ζήτηση. Οι φαρδιές παραλίες που είναι από ψιλό βότσαλο και γαλαζοπράσινα νερά σας προσκαλούν για μπάνιο και θαλάσσια σπορ.
Δύσκολο να το βρείτε στο χάρτη, ο δρόμος προς αυτόν τον μικρό οικισμό (το να τον αποκαλέσετε χωριό θα ήταν υπερβολή) οδηγεί απότομα προς την ακτή, λίγο μετά την είσοδο του χωριού Αγ. Ωστόσο, το τελευταίο τρίτο του μονοπατιού απαιτεί κάποιο πνεύμα πρωτοπορίας, ειδικά επειδή την άνοιξη τα μονοπάτια μπορεί να είναι βρεγμένα και μαλακωμένα. Αν βρείτε τμήματα του δρόμου σε αυτές τις συνθήκες και ταυτόχρονα διαθέτετε ένα κανονικό επιβατικό αυτοκίνητο, ίσως να θέλετε να βγείτε από το αυτοκίνητο, ώστε ο οδηγός να το περάσει με ταχύτητα.
Το ίδιο το Νταμούχαρι αποτελείται από δύο μικρούς άγριους, ρομαντικούς βραχώδεις κόλπους. Γύρω από τον πρώτο (από όπου έρχεστε) υπάρχει ένας παραδοσιακός οικισμός με ένα υπέροχο φυσικό λιμάνι, δύο εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα ανοίγεται στη θέα σας ένας κόλπος με πολλά μικρά βράχια. Σε αυτόν τον δεύτερο όρμο μπορείτε να βρείτε τα ερείπια ενός κάστρου των σταυροφόρων, όπου τα μονοπάτια προς την ενδοχώρα μέχρι το λόφο είναι ακόμα περπατήσιμα. Την άνοιξη, ο ωκεανός μπαίνει με ένα μεγαλοπρεπή βρυχηθμό του οποίου ο απόηχος αντηχεί για πολύ καιρό στο αυτί του επισκέπτη.
Στην Ελλάδα τα τυπικά αριστοκρατικά πράγματα συμβαίνουν κυρίως στο νότο. Πιο βόρεια συναντάτε κυρίως τοπία – μεταξύ αυτών και το Ολύμπιο που είναι στα 2917 μέτρα το σπίτι των θεών και του Ελληνικού Αλπικού Συλλόγου. Στη μέση Ελλάδα, λίγο πολύ στο πάνω μέρος της Θεσσαλίας μακριά από κάθε μεγάλη πόλη θα βρείτε τα ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΜΕΤΕΩΡΑ (TA METEORA MONASTIRIA = «τα μοναστήρια που αιωρούνται στον ουρανό»). Ανήκουν στα σημαντικότερα βυζαντινά αξιοθέατα της Ελλάδας.
Τα μοναστήρια είναι χτισμένα σε απότομους φρεσκοκτισμένους βράχους που υψώνονται περίπου 300 μ. από ένα οροπέδιο του Πηνειού. Οι βράχοι αυτοί οφείλουν την εμφάνισή τους σε μια τεράστια λίμνη που επεκτάθηκε εδώ κατά το τριτογενές. Μετά την ανύψωση της γης έφαγαν τα μικρά ποτάμια τους βράχους και έτσι δημιουργήθηκαν τα φαράγγια μεταξύ των χωρισμένων πλέον βράχων. Τα πρώτα μοναστήρια προέκυψαν από τα ερημητήρια ως καταφύγιο και τόπος προσευχής στις αρχές του 14ου αιώνα, σε μια εποχή που καθορίστηκε από τις μάχες μεταξύ του σερβικού βασιλείου και της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Το έτος 1356 ο έλεγχος των μοναχών πέρασε από τον επίσκοπο του SATGOI στον ηγούμενο της μονής DUPANI. Λίγο αργότερα ο μοναχός Αθανάσιος ίδρυσε το μοναστήρι ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ στον πλατύ βράχο (Πλατύς Λίθος). Κατά τη διάρκεια των επόμενων αιώνων ακολούθησαν νέα μοναστήρια μέχρι τον 16ο αιώνα. Συγκρούσεις σχετικά με την περιουσία, τη φτώχεια και την αναγκαία γι’ αυτό πώληση των μοναστηριακών θησαυρών οδήγησαν σε κατάρρευση: Μόνο πέντε από τα αρχικά 23 μοναστήρια κατοικούνται.
Παλαιότερα μπορούσες να φτάσεις στα μοναστήρια (από το ήταν, απαγορευόταν αυστηρά στις γυναίκες να εισέλθουν) μόνο με σκάλες ή μπορούσες να τραβηχτείς από δίχτυα. Σήμερα τα ασφαλτοστρωμένα μονοπάτια και οι σκάλες διευκολύνουν πολύ την πρόσβαση, πολύ περισσότερο που λέγεται ότι τα δίχτυα ανανεώνονταν μόνο όταν έσπαζαν ενώ τραβούσαν κάποιον επάνω. Μια μακάβρια σκέψη για τους περίεργους τουρίστες.
Δύο από τα μοναστήρια διαθέτουν κρεβάτια για τους επισκέπτες. Στο μεγαλύτερο, το ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΤΕΩΡΟΝ, η ελληνική κεντρική υπηρεσία τουρισμού δημιούργησε ένα ξενοδοχείο. Αν θέλετε να περάσετε μια ασυνήθιστη νύχτα σε ένα ασυνήθιστο μέρος μπορείτε να το κάνετε εδώ. Στο δρόμο για τα αυτοκίνητα περνάτε πρώτα από τη μικρή εκκλησία της πρώην Μητρόπολης Ντουπάνι που προέκυψε από ένα παλαιότερο εκκλησάκι της Παναγίας. Είναι πάνω από ένα πολύ μικρό βράχο με τα καταρρεύσαντα ερείπια των μοναστηριών ΝΤΟΥΠΑΝΙ και ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ. Πιο δυτικά υψώνεται το μοναστήρι ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (γύρω στο 1390).
Το ΒΑΑΡΛΑΜ, που ιδρύθηκε το 1517 έχει πολύ ωραίες τοιχογραφίες που φιλοτέχνησε ο Φράγκος Καστελλάνος από τη Θήβα. Η μονή ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΤΕΩΡΩΝ που είναι η μεγαλύτερη και ψηλότερη αναδύθηκε μεταξύ 1356 και 1372 ως μονή ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ η οποία τότε από το 1388 και μετά επεκτάθηκε πρώτα από τον Σέρβο διάδοχο και αργότερα μοναχό Ιωσήφ και έτσι απέκτησε το κέντρο της μοναστικής κοινότητας. Αξίζει να δείτε την εκκλησία ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ (τοιχογραφίες του 1438 στη Χωραψία και επίσης μια εικόνα του ιδρυτή της μονής Αθανασίου από το 1338- στο κανονικό εκκλησιαστικό δωμάτιο, 1549-52, επίσης τοιχογραφίες, 16ος αιώνας και πολύ αξιόλογες εικόνες, 14ος έως 16ος αιώνας, την τράπεζα (1557) και τη βιβλιοθήκη.
Το αρχαιολογικό μουσείο βρίσκεται μεταξύ της ΠΟΛΙΜΕΡΗΣ ((αρτηρία και προέκταση της ΕΡΜΟΥ προς Πήλιο) και του λιμανιού, στην άκρη προς την οδό Τσιτσιλιάνου
Περιπατητικές διαδρομές
- Μηλιές – Ξουρίχτι (4 – 5 ώρες)
- Μηλιές – Άγιος Νικόλαος – Λόφος Ορχιδέας- Κορωπί (3 – 4 ώρες)
- Μηλιές – Καλά Νερά – Κορωπί (2 – 3 ώρες)
- Μηλιές – Καλά Νερά (1 – 2 ώρες)
- Μηλιές – Άνω Λεχώνια (4 – 5 ώρες)
- Μηλιές – Βυζίτσα – Καλά Νερά (2 – 3 ώρες)
- Βυζίτσα – Πινακάτες – Όγλα – Γατζέα (4 – 5 ώρες)
- Βυζίτσα – Πινακάτες – Αγία Τριάδα – Γατζέα (4 – 5 ώρες)
